Na een woelige periode qua werk zit ik weer in stabieler vaarwater en heb ik weer een aantal boeken gekocht, die mijn blik op financiën en ondernemen flink hebben opgeschud.
De eerste twee boeken die ik heb gekocht en gelezen zijn The Barefoot Investor van Scott Pape en I Will Teach You To Be Rich van Ramit Sethi. Zij brengen allebei een variatie op hetzelfde thema, met de indeling en zwaartepunten net iets anders. Dit is algemeen wat zij allebei zeggen:
1) automatiseer je geldstromen door zoveel mogelijk vaste betalingen in te stellen,
2) verdeel jouw geld over verschillende gratis bankrekeningen naar bestedingsdoel,
3) zet een noodfonds op en vul dit met een bepaald bedrag voor directe noodgevallen
4) laat jouw noodfonds groeien naar minimaal drie maanden vaste lasten
5) verdeel jouw inkomen als volgt:
- vaste lasten
- sparen en beleggen
- grotere en leuke uitgaven
6) begin sparen en beleggen met het maximaal benutten van jouw pensioenvoorzieningen, aangezien die belastingvrij zijn, en als je werknemer bent, ook jouw werkgever bijdraagt
7) los jouw schulden zo snel mogelijk af
De verschillen zitten primair in de verdeling van punt 5. De Barefoot investor verdeelt het in meer potjes dan I will teach. Allebei zien zij dat de vaste lasten rond de 60% van jouw inkomen mogen bedragen. Waar Barefoot investor ook het kopen van jouw eigen huis als stap heeft, is I will teach daar juist weer heel kritisch op. Sethi zegt dat je vooral goed moet kijken wat de financieel gunstigste optie is en vooral moet begrijpen dat bij een huis de hypotheek de basiskosten zijn, terwijl bij huren de huursom de maximale kosten zijn. Uiteraard buiten gas, water en licht, wat in ons land vaak buiten de huursom ligt. Zij verschillen allebei van de meeste gangbare vergelijkbare verhalen dat zij allebei uitgaven volgen en bezuinigen als zinloos zien en vooral kijken naar vergroten van jouw inkomsten. Van hun mag jij dus rustig dagelijks jouw koffie buiten de deur drinken, zolang jij daarmee wel binnen de grenzen van jouw inkomen blijft.
Het grote voordeel van hun aanpak is dat door het automatiseren van jouw geld en verdelen over verschillende potjes, is dat je snel grip krijgt op jouw geld. Jouw vaste lasten zijn grotendeels vast en je merkt vanzelf wanneer je boodschappenbudget opraakt. Omdat je voor je uitspattingen en luxere uitgaven spaart via aparte (spaar)rekeningen, zie je vanzelf hoeveel je nog kunt uitgeven aan leuke dingen, hobbies, vakanties, enz. En uiteraard bouw je aan rust door het laten groeien van je noodfonds en financiële stabiliteit door je investeringen.
Ik denk het goed voor elkaar te hebben door een extra rekening te openen en mijn geldstromen in te stellen. Ik kijk met tevredenheid naar hoe mijn geld in een paar weken netjes naar alle plekken stroomt en mijn potjes zich vullen, mede dankzij het hebben van twee klanten. En dan lees ik The Millionaire Fastlane van MJ DeMarco. Die verdeelt de financiële handelswijze van mensen in drie wegen; het voetpad, de langzame rijbaan en de snelle rijbaan. Mensen die het voetpad volgen hebben geen financiële structuur, leven feitelijk van dag tot dag, dus van salarisbetaling tot salarisbetaling en zijn gedoemd tot armoede. Dit heeft niets te maken met jouw inkomen, maar vooral met jouw verhouding tussen inkomsten en uitgaven en door gebrek aan planning geen passief inkomen opbouwen.
Weg nummer twee is de langzame rijbaan. Daar is er wel een financiële structuur, maar die is gebaseerd op veertig jaar lang werken en jezelf veel ontzeggen en dan wanneer je oud en afgeleefd bent, hopen dat je van je geld mag genieten. Dat vindt hij ook een slechte en riskante manier van rijkdom opbouwen. Pijnlijk voor mij is dat dit is uiteraard de werkwijze die ik net heb opgezet van Barefoot investor en I will teach you to be rich! Ik zie daar wel wat nuance in. Allereerst zijn beide varianten van Pape en Sethi niet van je van alles ontzeggen, maar juist ook geld apart zetten om leuke dingen te doen. En zij leggen de nadruk op het verhogen van jouw inkomsten. Dat doen zij wel vooral vanuit de gedachte dat jij een werknemer bent.
DeMarco heeft bij zijn snelle rijbaan het uiteraard over ondernemerschap. Hij maakt daarbij via zijn CENTS-systeem duidelijk dat alleen bepaalde soorten ondernemingen zorgen voor deze snelle rijbaan. CENTS staat voor:
- Control, jij moet de controle hebben over jouw onderneming. Dus geen franchise enz. nemen, maar iets waar zij zelf product, prijs, enz. kunt bepalen,
- Entry, het moet lastig zijn om een vergelijkbare onderneming te starten, anders ben je een van de velen en zorgt de grote concurrentie voor minimale kans op succes,
- Need, er moet vraag zijn voor jouw product of dienst. Het is misschien leuk om je passie te volgen, maar als je er geen winst mee maakt, is het een doorlopende weg,
- Time, jouw onderneming moet geld genereren los van hoeveel tijd jij er in steekt,
- Scale, jouw onderneming moet kunnen opschalen in aantallen of anders per eenheid een grote opbrengst opleveren. Wanneer jij alleen in potentie kleine aantallen met lagere winst kunt verkopen, krijg je nooit grote inkomsten.
Het cruciale element is feitelijk Time, oftewel tijd. DeMarco beargumenteert dat wanneer jij om rijk te worden tientallen jaren vijftig, zestig uur per week moet werken, jij feitelijk nog gewoon een baan hebt. Zijn Fastlane levert financiële vrijheid op in vijf tot tien jaar. Na die periode dien je voldoende passief inkomen te genereren dat jij kunt stoppen met werken. Idealiter komt dat door inkomsten uit jouw onderneming, maar hij erkent een tweede manier, namelijk passief inkomen uit geld opleverende bezittingen. Dit klinkt uiteraard verdacht veel op wat hij eerder heeft afgekraakt bij de langzame weg, alleen is het wel anders. Allereerst zijn de bezittingen hier niet bedoeld om rijk te worden, maar om rijk te blijven. Dit zullen dus minder aandelen zijn, maar ook soorten bezittingen die stabielere inkomsten opleveren. En je bouwt jouw bezittingen aanzienlijk sneller op dan bij Barefoot investor en I will teach you to be rich. Wat verstopt in het boek staat zijn verdeling van jouw winst. Het feit dat hij over winst praat is al duidelijk anders dan de beide andere systemen, want hij houdt rekening met het feit dat jij als ondernemer jouw belastingen jaarlijks achteraf betaalt. Dit is de indeling van DeMarco:
- 20% vaste uitgaven en levensstijl
- 40% opbouw bezittingen
- 40% reservering belastingen
De redenering van DeMarco is dat zelfs wanneer jij faalt om werkelijk een Fastlane-onderneming te creëren, jij met deze opzet toch vrij snel met voldoende passief inkomen minder kan gaan werken.
Hoe veel sneller gaat de opzet van DeMarco nu eigenlijk wanneer je uitgaat van alleen deze verdeling en geen passief inkomen uit de onderneming? Allereerst eens kijken hoeveel meer gaat naar opbouw van investeringen. Echt investeren wordt gezien als tien procent van jouw netto salaris. Dat salaris is meer dan de twintig procent in de vergelijking van DeMarco. Die twintig procent is eerder tachtig procent van het nettosalaris bij de andere systemen. Dat betekent dat de tien procent die je investeert bij de langzame systemen een achtste is van het bedrag dat jij aan vaste lasten en levensstijl uitgeeft. Bij DeMarco stop jij twee keer zoveel in jouw vermogensopbouw, dus zestien keer meer. Jij zit dus zestien keer sneller aan jouw streefbedrag dan bij de langzame systemen.
Hoe lang moet je dan ondernemen in het slechtste geval, dus waar jij wel deze verhoudingen weet te realiseren, maar geen passief inkomen uit jouw onderneming realiseert? Wanneer jij alleen jouw huidige levensstijl wilt kunnen blijven hebben, dan rekenen wij met de formule van vijfentwintig keer jouw inkomen aan vermogen nodig hebben. Dit is op basis van de vierprocentregel. Omdat jij twee keer zoveel inlegt aan vermogensopbouw dan jij aan vaste lasten en levensstijl uitgeeft, heb jij na twaalf-en-een-half jaar jouw streefbedrag. En dat is zonder rekening te houden met samengestelde vermogensgroei. Dus mogelijk na een jaar of tien heb jij al zoveel vermogen dat jij kan stoppen met werken als jij dat wilt. Dan zit er nog geen Lamborghini of landhuis in, maar je bent wel net zo rijk als de mensen die de traditionele weg volgen. De redenering dat jij zestien keer sneller kunt stoppen met werken omdat jij zestien keer meer inlegt gaat niet op, want bij het langzame systeem zorgen de dertig extra jaar voor verdere aangroei van het vermogen.
Laten wij het eens bekijken met echte cijfers, die ongeveer passen bij mijn situatie. Mijn vaste lasten zijn iets onder de drieduizend Euro per maand. Stel dat ik mijzelf een paar jaar alle pleziertjes ontzeg en wil leven van dat bedrag per maand, dan heb ik een winst van vijf keer drieduizend, oftewel vijftienduizend Euro per maand nodig. Dat is voor iemand in de IT zoals ik goed te doen. Van die vijftienduizend gaat dan maandelijks zesduizend naar vermogensopbouw. Dat is dan tweeënzeventigduizend Euro per jaar. Na tien jaar zit je dan over de acht ton met natuurlijke vermogensgroei en na twaalf jaar zit je dan over de miljoen. Dat tikt lekker aan! Van die miljoen mag je een inkomen van veertigduizend Euro per jaar verwachten.
Wil je ook nog leuke dingen doen in die periode, of lukt het in ieder geval om de inkomsten een stuk te verhogen, dan kun je voor levensstijl naar vierduizend Euro per maand gaan. Dan heb je al duizend Euro per maand voor leuke dingen. Dat klinkt al veel, maar met wat uit eten gaan, vakanties, enz. gaat dat best snel op. Maar je doet in ieder geval meer dan alleen maar thuis koken en werken. Voor dat inkomensniveau is dan maandelijks twintigduizend Euro per maand aan winst nodig. Ook dat is voor een IT-er mogelijk. Daarvan gaat dan maandelijks achtduizend naar vermogensopbouw. Dan zit jij aan zesennegentigduizend Euro per jaar, dus al bijna een ton per jaar aan vermogensopbouw. En dan kun je ook nog eenvoudig jouw belastingen betalen. Dan haal jij die miljoen al na tien jaar.
Wat betekent dit na vijf jaar? Stel dat jij na vijf jaar vier ton hebt weten toe te voegen aan jouw vermogen en dat vermogen levert vijf procent op, wat nog steeds vrij conservatief is. Dan ontvang jij jaarlijks twintigduizend Euro. Dat is al een aardige bodem om schokken op te vangen.
Uiteraard is de inzet van DeMarco zeer motiverend om meer omzet en winst te genereren uit mijn onderneming. Ik ben dus bezig om proposities uit te werken en in de markt te zetten. Een kernpunt voor succes daar is executie, oftewel uitvoering. Je kunt nog zulke mooie ideeën hebben, maar zolang de uitvoering faalt, zijn die ideeën als een sportwagen in de garage; je komt er nergens mee. Daar zit voor mij de groei, zorgen voor goede uitvoering.
Mijn spel Geldbeheerder krijgt door deze boeken een nieuwe dimensie en opzet. Door DeMarco weet ik dat ik veel meer kan en moet steken in vermogensopbouw. Ik weet dat het prima is als een deel van dat vermogen al stabiel is in plaats van groeigericht, omdat de groei primair komt uit de onderneming. Daarnaast gaat de focus meer naar het uitvoeren van goede proposities waar vraag naar is, en die bij voorkeur ook geld opleveren zonder mijn tijd.
Hoe onderneem jij en heb jij jouw financiën ingericht? Heb je zaken zoveel mogelijk geautomatiseerd en zorg je voor passieve inkomsten uit de onderneming? Of heb je feitelijk nog steeds een baan en ben je misschien zelfs een heel goed betaalde voetganger die van maand tot maand leeft?
1) automatiseer je geldstromen door zoveel mogelijk vaste betalingen in te stellen,
2) verdeel jouw geld over verschillende gratis bankrekeningen naar bestedingsdoel,
3) zet een noodfonds op en vul dit met een bepaald bedrag voor directe noodgevallen
4) laat jouw noodfonds groeien naar minimaal drie maanden vaste lasten
5) verdeel jouw inkomen als volgt:
- vaste lasten
- sparen en beleggen
- grotere en leuke uitgaven
6) begin sparen en beleggen met het maximaal benutten van jouw pensioenvoorzieningen, aangezien die belastingvrij zijn, en als je werknemer bent, ook jouw werkgever bijdraagt
7) los jouw schulden zo snel mogelijk af
De verschillen zitten primair in de verdeling van punt 5. De Barefoot investor verdeelt het in meer potjes dan I will teach. Allebei zien zij dat de vaste lasten rond de 60% van jouw inkomen mogen bedragen. Waar Barefoot investor ook het kopen van jouw eigen huis als stap heeft, is I will teach daar juist weer heel kritisch op. Sethi zegt dat je vooral goed moet kijken wat de financieel gunstigste optie is en vooral moet begrijpen dat bij een huis de hypotheek de basiskosten zijn, terwijl bij huren de huursom de maximale kosten zijn. Uiteraard buiten gas, water en licht, wat in ons land vaak buiten de huursom ligt. Zij verschillen allebei van de meeste gangbare vergelijkbare verhalen dat zij allebei uitgaven volgen en bezuinigen als zinloos zien en vooral kijken naar vergroten van jouw inkomsten. Van hun mag jij dus rustig dagelijks jouw koffie buiten de deur drinken, zolang jij daarmee wel binnen de grenzen van jouw inkomen blijft.
Het grote voordeel van hun aanpak is dat door het automatiseren van jouw geld en verdelen over verschillende potjes, is dat je snel grip krijgt op jouw geld. Jouw vaste lasten zijn grotendeels vast en je merkt vanzelf wanneer je boodschappenbudget opraakt. Omdat je voor je uitspattingen en luxere uitgaven spaart via aparte (spaar)rekeningen, zie je vanzelf hoeveel je nog kunt uitgeven aan leuke dingen, hobbies, vakanties, enz. En uiteraard bouw je aan rust door het laten groeien van je noodfonds en financiële stabiliteit door je investeringen.
Ik denk het goed voor elkaar te hebben door een extra rekening te openen en mijn geldstromen in te stellen. Ik kijk met tevredenheid naar hoe mijn geld in een paar weken netjes naar alle plekken stroomt en mijn potjes zich vullen, mede dankzij het hebben van twee klanten. En dan lees ik The Millionaire Fastlane van MJ DeMarco. Die verdeelt de financiële handelswijze van mensen in drie wegen; het voetpad, de langzame rijbaan en de snelle rijbaan. Mensen die het voetpad volgen hebben geen financiële structuur, leven feitelijk van dag tot dag, dus van salarisbetaling tot salarisbetaling en zijn gedoemd tot armoede. Dit heeft niets te maken met jouw inkomen, maar vooral met jouw verhouding tussen inkomsten en uitgaven en door gebrek aan planning geen passief inkomen opbouwen.
Weg nummer twee is de langzame rijbaan. Daar is er wel een financiële structuur, maar die is gebaseerd op veertig jaar lang werken en jezelf veel ontzeggen en dan wanneer je oud en afgeleefd bent, hopen dat je van je geld mag genieten. Dat vindt hij ook een slechte en riskante manier van rijkdom opbouwen. Pijnlijk voor mij is dat dit is uiteraard de werkwijze die ik net heb opgezet van Barefoot investor en I will teach you to be rich! Ik zie daar wel wat nuance in. Allereerst zijn beide varianten van Pape en Sethi niet van je van alles ontzeggen, maar juist ook geld apart zetten om leuke dingen te doen. En zij leggen de nadruk op het verhogen van jouw inkomsten. Dat doen zij wel vooral vanuit de gedachte dat jij een werknemer bent.
DeMarco heeft bij zijn snelle rijbaan het uiteraard over ondernemerschap. Hij maakt daarbij via zijn CENTS-systeem duidelijk dat alleen bepaalde soorten ondernemingen zorgen voor deze snelle rijbaan. CENTS staat voor:
- Control, jij moet de controle hebben over jouw onderneming. Dus geen franchise enz. nemen, maar iets waar zij zelf product, prijs, enz. kunt bepalen,
- Entry, het moet lastig zijn om een vergelijkbare onderneming te starten, anders ben je een van de velen en zorgt de grote concurrentie voor minimale kans op succes,
- Need, er moet vraag zijn voor jouw product of dienst. Het is misschien leuk om je passie te volgen, maar als je er geen winst mee maakt, is het een doorlopende weg,
- Time, jouw onderneming moet geld genereren los van hoeveel tijd jij er in steekt,
- Scale, jouw onderneming moet kunnen opschalen in aantallen of anders per eenheid een grote opbrengst opleveren. Wanneer jij alleen in potentie kleine aantallen met lagere winst kunt verkopen, krijg je nooit grote inkomsten.
Het cruciale element is feitelijk Time, oftewel tijd. DeMarco beargumenteert dat wanneer jij om rijk te worden tientallen jaren vijftig, zestig uur per week moet werken, jij feitelijk nog gewoon een baan hebt. Zijn Fastlane levert financiële vrijheid op in vijf tot tien jaar. Na die periode dien je voldoende passief inkomen te genereren dat jij kunt stoppen met werken. Idealiter komt dat door inkomsten uit jouw onderneming, maar hij erkent een tweede manier, namelijk passief inkomen uit geld opleverende bezittingen. Dit klinkt uiteraard verdacht veel op wat hij eerder heeft afgekraakt bij de langzame weg, alleen is het wel anders. Allereerst zijn de bezittingen hier niet bedoeld om rijk te worden, maar om rijk te blijven. Dit zullen dus minder aandelen zijn, maar ook soorten bezittingen die stabielere inkomsten opleveren. En je bouwt jouw bezittingen aanzienlijk sneller op dan bij Barefoot investor en I will teach you to be rich. Wat verstopt in het boek staat zijn verdeling van jouw winst. Het feit dat hij over winst praat is al duidelijk anders dan de beide andere systemen, want hij houdt rekening met het feit dat jij als ondernemer jouw belastingen jaarlijks achteraf betaalt. Dit is de indeling van DeMarco:
- 20% vaste uitgaven en levensstijl
- 40% opbouw bezittingen
- 40% reservering belastingen
De redenering van DeMarco is dat zelfs wanneer jij faalt om werkelijk een Fastlane-onderneming te creëren, jij met deze opzet toch vrij snel met voldoende passief inkomen minder kan gaan werken.
Hoe veel sneller gaat de opzet van DeMarco nu eigenlijk wanneer je uitgaat van alleen deze verdeling en geen passief inkomen uit de onderneming? Allereerst eens kijken hoeveel meer gaat naar opbouw van investeringen. Echt investeren wordt gezien als tien procent van jouw netto salaris. Dat salaris is meer dan de twintig procent in de vergelijking van DeMarco. Die twintig procent is eerder tachtig procent van het nettosalaris bij de andere systemen. Dat betekent dat de tien procent die je investeert bij de langzame systemen een achtste is van het bedrag dat jij aan vaste lasten en levensstijl uitgeeft. Bij DeMarco stop jij twee keer zoveel in jouw vermogensopbouw, dus zestien keer meer. Jij zit dus zestien keer sneller aan jouw streefbedrag dan bij de langzame systemen.
Hoe lang moet je dan ondernemen in het slechtste geval, dus waar jij wel deze verhoudingen weet te realiseren, maar geen passief inkomen uit jouw onderneming realiseert? Wanneer jij alleen jouw huidige levensstijl wilt kunnen blijven hebben, dan rekenen wij met de formule van vijfentwintig keer jouw inkomen aan vermogen nodig hebben. Dit is op basis van de vierprocentregel. Omdat jij twee keer zoveel inlegt aan vermogensopbouw dan jij aan vaste lasten en levensstijl uitgeeft, heb jij na twaalf-en-een-half jaar jouw streefbedrag. En dat is zonder rekening te houden met samengestelde vermogensgroei. Dus mogelijk na een jaar of tien heb jij al zoveel vermogen dat jij kan stoppen met werken als jij dat wilt. Dan zit er nog geen Lamborghini of landhuis in, maar je bent wel net zo rijk als de mensen die de traditionele weg volgen. De redenering dat jij zestien keer sneller kunt stoppen met werken omdat jij zestien keer meer inlegt gaat niet op, want bij het langzame systeem zorgen de dertig extra jaar voor verdere aangroei van het vermogen.
Laten wij het eens bekijken met echte cijfers, die ongeveer passen bij mijn situatie. Mijn vaste lasten zijn iets onder de drieduizend Euro per maand. Stel dat ik mijzelf een paar jaar alle pleziertjes ontzeg en wil leven van dat bedrag per maand, dan heb ik een winst van vijf keer drieduizend, oftewel vijftienduizend Euro per maand nodig. Dat is voor iemand in de IT zoals ik goed te doen. Van die vijftienduizend gaat dan maandelijks zesduizend naar vermogensopbouw. Dat is dan tweeënzeventigduizend Euro per jaar. Na tien jaar zit je dan over de acht ton met natuurlijke vermogensgroei en na twaalf jaar zit je dan over de miljoen. Dat tikt lekker aan! Van die miljoen mag je een inkomen van veertigduizend Euro per jaar verwachten.
Wil je ook nog leuke dingen doen in die periode, of lukt het in ieder geval om de inkomsten een stuk te verhogen, dan kun je voor levensstijl naar vierduizend Euro per maand gaan. Dan heb je al duizend Euro per maand voor leuke dingen. Dat klinkt al veel, maar met wat uit eten gaan, vakanties, enz. gaat dat best snel op. Maar je doet in ieder geval meer dan alleen maar thuis koken en werken. Voor dat inkomensniveau is dan maandelijks twintigduizend Euro per maand aan winst nodig. Ook dat is voor een IT-er mogelijk. Daarvan gaat dan maandelijks achtduizend naar vermogensopbouw. Dan zit jij aan zesennegentigduizend Euro per jaar, dus al bijna een ton per jaar aan vermogensopbouw. En dan kun je ook nog eenvoudig jouw belastingen betalen. Dan haal jij die miljoen al na tien jaar.
Wat betekent dit na vijf jaar? Stel dat jij na vijf jaar vier ton hebt weten toe te voegen aan jouw vermogen en dat vermogen levert vijf procent op, wat nog steeds vrij conservatief is. Dan ontvang jij jaarlijks twintigduizend Euro. Dat is al een aardige bodem om schokken op te vangen.
Uiteraard is de inzet van DeMarco zeer motiverend om meer omzet en winst te genereren uit mijn onderneming. Ik ben dus bezig om proposities uit te werken en in de markt te zetten. Een kernpunt voor succes daar is executie, oftewel uitvoering. Je kunt nog zulke mooie ideeën hebben, maar zolang de uitvoering faalt, zijn die ideeën als een sportwagen in de garage; je komt er nergens mee. Daar zit voor mij de groei, zorgen voor goede uitvoering.
Mijn spel Geldbeheerder krijgt door deze boeken een nieuwe dimensie en opzet. Door DeMarco weet ik dat ik veel meer kan en moet steken in vermogensopbouw. Ik weet dat het prima is als een deel van dat vermogen al stabiel is in plaats van groeigericht, omdat de groei primair komt uit de onderneming. Daarnaast gaat de focus meer naar het uitvoeren van goede proposities waar vraag naar is, en die bij voorkeur ook geld opleveren zonder mijn tijd.
Hoe onderneem jij en heb jij jouw financiën ingericht? Heb je zaken zoveel mogelijk geautomatiseerd en zorg je voor passieve inkomsten uit de onderneming? Of heb je feitelijk nog steeds een baan en ben je misschien zelfs een heel goed betaalde voetganger die van maand tot maand leeft?
No comments