Bij mijn nieuwe gerichte financiële huishouding hoort ook een planning. Ik heb de intentie een aantal grotere uitgaven te doen of grote bedragen voor bepaalde zaken te reserveren. Dit noem ik inmiddels mijn projecten. Ik heb deze projecten al genoemd in mijn vorige artikel.
Ik ben nu zo'n twee maanden bezig met de verbouwing van mijn financiële opzet. Daarbij lees ik blogs en kijk ik video's die over financiële onafhankelijkheid gaan. Daar haal ik veel inspiratie uit. Die inspiratie leidt bij de projecten wel tot een wat zwalkende aanpak. Ik geef toe dat dit deels komt door mijn enorm gebrek aan geduld. Eens per maand komt er een bak geld binnen op mijn zakelijke bankrekening, met dank aan klant en tussenpartij. In mijn enthousiasme en ongeduld heb ik dus steeds weken dat ik opnieuw kan bedenken wat ik de komende maand met mijn geld van komende factuur ga doen en het belang van de verschillende projecten wikken, wegen, heroverwegen en fijnslijpen. De prioriteiten en perioden van de verschillende projecten zijn inmiddels in die twee maanden al meerdere keren veranderd.
Ik kijk aardig wat video's van Dave Ramsey. Ik vind zijn aanpak heel verstandig. Bij de criticasters op zijn aanpak zie ik veelal dat zij de finesses van zijn aanpak over het hoofd zien, of vooral moeite hebben met de discipline en tijdelijke offers die zijn aanpak vragen. Een verschil dat ik voor zelfstandigen in ieder geval zou maken is OF stap 2 en 3 omkeren, of het noodfonds uit stap 1 vergroten naar een tot twee maanden levensonderhoud. Dit omdat zelfstandigen nu eenmaal eens in de zoveel tijd te maken kunnen krijgen met een korte periode zonder klant bij het einde van een opdracht. Voor de mensen die onbekend zijn met de aanpak van Dave Ramsey, deze video legt zijn 'baby steps' goed uit. Ook hier de eerste drie stappen in het kort:
1) spaar een noodfonds van duizend Dollar (voor ons Euro)
2) los al jouw schulden zo snel mogelijk af (behalve hypotheek op eigen woning)
3) bouw een buffer op van drie tot en met zes maanden levensonderhoud en vaste lasten
Een noodfonds van duizend Euro is bedoeld voor de kapotte wasmachine, de onverwachte reparaties bij de APK en dergelijke. Er zijn voldoende Nederlanders die dat potje al missen. Ik kan het weten, want ik miste dat potje ook vele jaren toen ik nog in loondienst was. Voor een zelfstandige zoals ik vind ik dat potje onbelangrijk, mits de onverwachte tegenslag enkele weken kan wachten. Want zelfs zonder potje komt er iedere maand voldoende geld binnen om die tegenslag fluitend te betalen, mits er een klant is waarvoor voltijds gewerkt wordt.
Die buffer van enkele maanden zie ik wel als noodzaak om een stressvrije en succesvolle zelfstandige te zijn in branches als IT-consultancy. Zelfstandigen zoals ik hebben vaak een klant met een opdracht die overwegend minstens een half jaar tot een jaar of twee, drie duurt. Dat is relatief stabiel, maar eens in de zoveel tijd eindigt die opdracht en ga je op zoek naar een nieuwe opdracht, of bel je de verschillende tussenpartijen die graag aan jou verdienen door jou bij jouw volgende klus te plaatsen. Weet jij op tijd dat jouw klus gaat ophouden, dan lukt het wel om direct bij een volgende klant aan de slag te gaan. Soms heeft een goede volgende opdracht meer tijd nodig. Dan is een buffer van een paar maanden een geruststellende gedachte. Daarom mag bij een zelfstandig ondernemer de volgorde van stap twee en drie voor mij best andersom, of mag je stap een lezen als een noodfonds van een maand vaste lasten.
Wat mij vooral aanspreekt aan de aanpak van Dave Ramsey is de focus waarmee de schulden worden aangevallen in stap twee. Hij is daar heel fel in en vind dat elk dubbeltje dat je kunt missen naar het aflossen van die schulden moet gaan. Het idee daarachter is dat je een slaaf van de uitlener bent, die jou beperkt in het vrij maken van financiële keuzes. Ik zie veel mensen kritiek hebben op die striktheid. Ik snap die striktheid echter volkomen. Zijn eigen verhaal vind ik een perfect voorbeeld van waarom zijn opvatting volkomen logisch is, in ieder geval voor hem. In zijn jonge jaren heeft hij vastgoed aangekocht via allerlei financiering en werd daarmee op zijn zesentwintigste multimiljonair. Toen heeft zijn bank hem een oor aangenaaid en was hij heel snel bankroet. Dat laat hij zich nooit meer overkomen. De les is dat hoe laag de rente op de schuld ook lijkt, hoe laag de maandelijkse betalingen ook zijn, enzovoorts, als er iets mis gaat en de partij bij wie jij leningen hebt lopen gaat je aanpakken, dan heb je een probleem. Bij ons kan dit onder andere resulteren in een BKR-aantekening en probeer dan maar eens een nieuwe hypotheek te krijgen. Schuldenvrij is dus financieel een stuk vrijer volgens Ramsey.
Die gefocuste aanpak zie ik ook zitten voor mijn projecten. Op dit moment heb ik vierduizend Euro per maand die ik kan uitgeven aan die projecten. Nu zijn die netjes uitgesmeerd over bepaalde periodes en overlappen zij elkaar deels. Hierdoor loopt ieder project minstens vier maanden en de meesten een stuk langer. Ik neig er nu naar om die projecten te prioriteren en ze in volgorde heel snel te regelen. Ik geef een voorbeeld.
Ik wil een nieuwe keuken laten plaatsen in een van de appartementen die ik verhuur. Eerst heb ik het budget daarvoor bepaald op zesduizend Euro. Na oriëntatie bij een aantal keukenleveranciers en een inschatting van de kosten voor plaatsing (een wat verborgen kostenpost waarmee je alsnog flink boven je budget uitgaat...) heb ik dat budget opgeschroefd naar zevenduizend Euro. Eerst staat die zesduizend Euro gepland over een periode van drie maanden, daarna vier maanden. Met die zevenduizend Euro is het zeker voor vier maanden, drie maanden levert tenslotte een gebroken maandbedrag op en daar ben ik allergisch voor. Ik kan het echter ook in twee maandtermijnen van 3.500 Euro bij elkaar schrapen en dan door naar het volgende project. Lekker kort en overzichtelijk en dan kan ik dat project wegstrepen en mij volledig focussen op het volgende project.
Ook projecten met grotere bedragen worden zo ineens kortlopend. Zo wil ik de hypotheek op een van mijn appartementen tienduizend Euro (of een duizendje of twee meer) verlagen om de huidige hypotheek onder de tachtig procent van de marktwaarde in verhuurde staat te krijgen. Op dit moment staat dit project met een looptijd van tien maanden. Het is even een jaar geweest, zeker toen ik er twaalfduizend Euro van maakte. Ik kan ook drie maanden lang vierduizend Euro per maand aflossen en dan ben ik er snel klaar mee.
Dit idee staat mij meer en meer aan. Dit lijkt mij een goed idee, omdat de kans dat zo'n project wordt afgerond, in mijn ogen groter wordt. Die korte, overzichtelijke periode zorgt voor meer motivatie en er is minder kans dat meerdere lopende projecten tijdelijk in de ijskast verdwijnen wanneer mijn huidige opdracht stopt en er zo'n tussenperiode zonder klant is. Geen klant betekent tenslotte de projecten in de ijskast tot er weer normaal geld binnenkomt iedere maand.
Ja, die gefocuste snelle aanpak van Dave Ramsey bevalt mij wel. Ik ga weer stoeien met mijn planning en mijn maandbudgetten voor de komende maanden. Hoe gaan jullie om met grotere financiële projecten?
Ik ben nu zo'n twee maanden bezig met de verbouwing van mijn financiële opzet. Daarbij lees ik blogs en kijk ik video's die over financiële onafhankelijkheid gaan. Daar haal ik veel inspiratie uit. Die inspiratie leidt bij de projecten wel tot een wat zwalkende aanpak. Ik geef toe dat dit deels komt door mijn enorm gebrek aan geduld. Eens per maand komt er een bak geld binnen op mijn zakelijke bankrekening, met dank aan klant en tussenpartij. In mijn enthousiasme en ongeduld heb ik dus steeds weken dat ik opnieuw kan bedenken wat ik de komende maand met mijn geld van komende factuur ga doen en het belang van de verschillende projecten wikken, wegen, heroverwegen en fijnslijpen. De prioriteiten en perioden van de verschillende projecten zijn inmiddels in die twee maanden al meerdere keren veranderd.
Het Ramsey-kanon
Ik kijk aardig wat video's van Dave Ramsey. Ik vind zijn aanpak heel verstandig. Bij de criticasters op zijn aanpak zie ik veelal dat zij de finesses van zijn aanpak over het hoofd zien, of vooral moeite hebben met de discipline en tijdelijke offers die zijn aanpak vragen. Een verschil dat ik voor zelfstandigen in ieder geval zou maken is OF stap 2 en 3 omkeren, of het noodfonds uit stap 1 vergroten naar een tot twee maanden levensonderhoud. Dit omdat zelfstandigen nu eenmaal eens in de zoveel tijd te maken kunnen krijgen met een korte periode zonder klant bij het einde van een opdracht. Voor de mensen die onbekend zijn met de aanpak van Dave Ramsey, deze video legt zijn 'baby steps' goed uit. Ook hier de eerste drie stappen in het kort:
1) spaar een noodfonds van duizend Dollar (voor ons Euro)
2) los al jouw schulden zo snel mogelijk af (behalve hypotheek op eigen woning)
3) bouw een buffer op van drie tot en met zes maanden levensonderhoud en vaste lasten
Een noodfonds van duizend Euro is bedoeld voor de kapotte wasmachine, de onverwachte reparaties bij de APK en dergelijke. Er zijn voldoende Nederlanders die dat potje al missen. Ik kan het weten, want ik miste dat potje ook vele jaren toen ik nog in loondienst was. Voor een zelfstandige zoals ik vind ik dat potje onbelangrijk, mits de onverwachte tegenslag enkele weken kan wachten. Want zelfs zonder potje komt er iedere maand voldoende geld binnen om die tegenslag fluitend te betalen, mits er een klant is waarvoor voltijds gewerkt wordt.
Die buffer van enkele maanden zie ik wel als noodzaak om een stressvrije en succesvolle zelfstandige te zijn in branches als IT-consultancy. Zelfstandigen zoals ik hebben vaak een klant met een opdracht die overwegend minstens een half jaar tot een jaar of twee, drie duurt. Dat is relatief stabiel, maar eens in de zoveel tijd eindigt die opdracht en ga je op zoek naar een nieuwe opdracht, of bel je de verschillende tussenpartijen die graag aan jou verdienen door jou bij jouw volgende klus te plaatsen. Weet jij op tijd dat jouw klus gaat ophouden, dan lukt het wel om direct bij een volgende klant aan de slag te gaan. Soms heeft een goede volgende opdracht meer tijd nodig. Dan is een buffer van een paar maanden een geruststellende gedachte. Daarom mag bij een zelfstandig ondernemer de volgorde van stap twee en drie voor mij best andersom, of mag je stap een lezen als een noodfonds van een maand vaste lasten.
Wat mij vooral aanspreekt aan de aanpak van Dave Ramsey is de focus waarmee de schulden worden aangevallen in stap twee. Hij is daar heel fel in en vind dat elk dubbeltje dat je kunt missen naar het aflossen van die schulden moet gaan. Het idee daarachter is dat je een slaaf van de uitlener bent, die jou beperkt in het vrij maken van financiële keuzes. Ik zie veel mensen kritiek hebben op die striktheid. Ik snap die striktheid echter volkomen. Zijn eigen verhaal vind ik een perfect voorbeeld van waarom zijn opvatting volkomen logisch is, in ieder geval voor hem. In zijn jonge jaren heeft hij vastgoed aangekocht via allerlei financiering en werd daarmee op zijn zesentwintigste multimiljonair. Toen heeft zijn bank hem een oor aangenaaid en was hij heel snel bankroet. Dat laat hij zich nooit meer overkomen. De les is dat hoe laag de rente op de schuld ook lijkt, hoe laag de maandelijkse betalingen ook zijn, enzovoorts, als er iets mis gaat en de partij bij wie jij leningen hebt lopen gaat je aanpakken, dan heb je een probleem. Bij ons kan dit onder andere resulteren in een BKR-aantekening en probeer dan maar eens een nieuwe hypotheek te krijgen. Schuldenvrij is dus financieel een stuk vrijer volgens Ramsey.
Die gefocuste aanpak zie ik ook zitten voor mijn projecten. Op dit moment heb ik vierduizend Euro per maand die ik kan uitgeven aan die projecten. Nu zijn die netjes uitgesmeerd over bepaalde periodes en overlappen zij elkaar deels. Hierdoor loopt ieder project minstens vier maanden en de meesten een stuk langer. Ik neig er nu naar om die projecten te prioriteren en ze in volgorde heel snel te regelen. Ik geef een voorbeeld.
Ik wil een nieuwe keuken laten plaatsen in een van de appartementen die ik verhuur. Eerst heb ik het budget daarvoor bepaald op zesduizend Euro. Na oriëntatie bij een aantal keukenleveranciers en een inschatting van de kosten voor plaatsing (een wat verborgen kostenpost waarmee je alsnog flink boven je budget uitgaat...) heb ik dat budget opgeschroefd naar zevenduizend Euro. Eerst staat die zesduizend Euro gepland over een periode van drie maanden, daarna vier maanden. Met die zevenduizend Euro is het zeker voor vier maanden, drie maanden levert tenslotte een gebroken maandbedrag op en daar ben ik allergisch voor. Ik kan het echter ook in twee maandtermijnen van 3.500 Euro bij elkaar schrapen en dan door naar het volgende project. Lekker kort en overzichtelijk en dan kan ik dat project wegstrepen en mij volledig focussen op het volgende project.
Gefocuste projecten
Ook projecten met grotere bedragen worden zo ineens kortlopend. Zo wil ik de hypotheek op een van mijn appartementen tienduizend Euro (of een duizendje of twee meer) verlagen om de huidige hypotheek onder de tachtig procent van de marktwaarde in verhuurde staat te krijgen. Op dit moment staat dit project met een looptijd van tien maanden. Het is even een jaar geweest, zeker toen ik er twaalfduizend Euro van maakte. Ik kan ook drie maanden lang vierduizend Euro per maand aflossen en dan ben ik er snel klaar mee.
Dit idee staat mij meer en meer aan. Dit lijkt mij een goed idee, omdat de kans dat zo'n project wordt afgerond, in mijn ogen groter wordt. Die korte, overzichtelijke periode zorgt voor meer motivatie en er is minder kans dat meerdere lopende projecten tijdelijk in de ijskast verdwijnen wanneer mijn huidige opdracht stopt en er zo'n tussenperiode zonder klant is. Geen klant betekent tenslotte de projecten in de ijskast tot er weer normaal geld binnenkomt iedere maand.
Ja, die gefocuste snelle aanpak van Dave Ramsey bevalt mij wel. Ik ga weer stoeien met mijn planning en mijn maandbudgetten voor de komende maanden. Hoe gaan jullie om met grotere financiële projecten?
No comments